مسجد حضرت آیت الله شفیعی اهواز

حضرت آیت‌الله سید علی شفیعی در چهل و سومین جلسه تفسیر خود که شب گذشته ۲۴ شهریورماه برگزار شد، در بخش سوم و پایانی تفسیر سوره مبارکه علق با اشاره به آیه «أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى؛ آیا دیدى آن کس را که باز مى‏ داشت، گفت: در تفسیر این آیه آمده است نگاه نمی کنید به آن کسی که بنده خدا را در نماز اذیت می‌کند. در تفاسیر آمده مقصود ابوجهل است که مزاحم نماز و عبادت رسول خدا(ص) می‌شد.

وی ادامه داد: قبلا هم اشاره شد که خداوند در قرآن کریم اسم پیغمبر(ص) و ابوجهل را نمی آورد چراکه مخاطب این آیات همه بندگان در طول تاریخ هستند. این قول شامل همه زمان ها و مخلوقات است و خداوند اسم می آورد خیال می شد مقصود همین دو نفر است.

حضرت آیت الله شفیعی گفت: «أَرَأَیْتَ إِنْ کَانَ عَلَى الْهُدَى؛ چه پندارى اگر او بر هدایت باشد»آن کسی که بر هدایت است و راه هدایت و سعادت را می پیماید راه هدی را به مردم ارائه و مردم را به تقوی راهنمایی میکند، که غل و غش در معامله نکنند و جنس تقلبی به مردم ندهند.

این مؤلف و محقق قرآن با اشاره به آیه أَرَأَیْتَ إِنْ کَذَّبَ وَتَوَلَّى؛ [و باز] آیا چه پندارى [که] اگر او به تکذیب پردازد و روى برگرداند [چه کیفرى در پیش دارد] ، گفت: در تفسیر آیه آمده است کسی که این چنین است و تکذیب خدا می کند و پشت به خدا و همه مقدسات می کند دیدی که چه وضع تاسف باری دارد؛ در جنگ بدر با خاری و حقارت ابوجهل کشته شد عبدالله بن مسعود سر او را برید.

وی افزود: در تاریخ آمده که ابن مسعود دید ابوجهل زخم خورده اما هنوز زنده است بر روی سینه اش نشست تا سرش را ببرد. او چشم باز کرد و عبدلله بن مسعود را شناخت با آن غرور و ذلتی که داشت گفت ای پسر چوپان جای بلندی نشسته ای(اشاره به سینه خود داشت) از تو خواسته ای دارم حال که می خواهی سر من را ببری از سینه ببر. من کسی هستم که پیغمبر شما از من حساب می برد می خواهم وقتی که سرهای بریده را برای پیغمبرتان بردید سر من از همه بلندتر باشد. ابن مسعود شمشیر خود درآورد و در دهان او قرار داد و سر ابوجهل را از دهانش قطع کرد. وقتی که سر بریده او را خدمت رسول الله(ص) بردند ایشان با دیدن آن منظره مرگ با ذلت ابوجهل سجده شکر بجای آوردند.

حضرت آیت الله شفیعی گفت: خداوند در اوایل بعثت رسول خدا پیش بینی این موضوع را کرده که در آیات؛«کَلَّا لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَة، نَاصِیَةٍ کَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ؛ زنهار اگر باز نایستد موى پیشانى [او] را سخت بگیریم، [همان] موى پیشانى دروغزن گناه‏پیشه را » آمده است.

وی با اشاره به آیه «کَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ؛ زنهار فرمانش مبر و سجده کن و خود را [به خدا] نزدیک گردان »، گفت: مخاطب خدا در این آیه اول شخص پیامبر(ص) و همه افراد تاریخ هستند؛ در تفسیر آن آمده است؛ مبادا راه اینها را بروید راه اینگونه افراد به ذلت و جهنم تمام می شود. برای خدا سجده کن و به خدا نزدیک شو.

حضرت آیت الله شفیعی ادامه داد: سجده رکن عبادت و عامل نزدیکی بشر به خداوند است. در روایات آمده است نزدیکترین حالت بنده به خداوند سجده است و هیچ حالتی را خداوند برای بنده‌اش به غیر از سجده نمی پسندد.