مسجد حضرت آیت الله شفیعی اهواز

طلبه ی فاضل بسیجی شهید سید مرتضی شفیعی در خانواده‌ای اهل علم و روحانیت، متولد شد. از کودکی آداب و تربیت اسلامی به همراه هوش و استعداد فوق‌العاده، آینده درخشانی را برای او ترسیم کرده بود و علاوه بر این صوت دلنشین قرائت قرآن او هم از خصوصیات ممتازش به شمار می‌آمد.

پس از کسب دیپلم، تحصیل علوم حوزوی را آغاز کرد و همزمان در رشته حقوق دانشگاه تهران پذیرفته شد. نبوغش باعث شده بود که آینده درخشانی از نظر علم و اجتهاد برای او پیش‌بینی شود. اما شور و شوق حضور در جبهه‌های دفاع مقدس و تبعیت محض از حضرت امام خمینی(ره) و عشق و معرفت او به مقام عظمای ولایت باعث شد تا با وجود اصرار اساتیدش در ادامه تحصیل علم، چون سایر جوانان مخلص مسیری جز جهاد را طی نکند.
پس از حضور و مجروحیت در عملیات والفجر-8، سرانجام در عملیات کربلای 4 به آرزوی والای خود نائل شد و پس از آنکه سال ها مفقود‌الاثر ماند، سرانجام در 4 خرداد 1380 پیکر مطهرش در جوار بقعه علی بن مهزیار اهوازی به خاک سپرده شد.

گفتی که دلی تپنده باشم، نشدم
روی لب عشق خنده باشم، نشدم
از خاک بریدی و پریدی و به من
گفتی نَفَسی پرنده باشم، نشدم...

*شعر از: سید محمد مهدی شفیعی