حضرت آیتالله سید علی شفیعی، نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری در جلسه یازدهم سومین دوره تفسیر قرآن که شامگاه گذشته سوم مردادماه تشکیل شد در ادامه تفسیر سوره توحید گفت: این سوره به اجماع تمام مسلمین(شیعه و سنی) دارای ۴ آیه است؛ تنها یک تفاوت در این میان موجود است و آن اینکه ما در هر سورهای عبارت «بسمالله الرحمن الرحیم» را یک آیه و خواندن آن را واجب میدانیم اما اهل سنت این عبارت را جزء سوره به شمار نمیآورند.
خداوند در قرآن با مسلمانان مستقیم سخن میگوید
وی با اشاره به آیه «قل هوالله احد» گفت: خداوند متعال در قرآن کریم با یهود و نصارا مستقیما سخن نمیگوید و اگر مطلبی وجود دارد به پیامبر(ص) میفرماید که به آنها بگوید؛ اما با مسلمین و مؤمنین مستقیماً سخن میگوید و این دلیل اهمیت اسلام و ایمان است.
حضرت آیت الله شفیعی ادامه داد: شأن خداوند اجل از آن است که با کافر مستقیماً سخن بگوید و قدر و مقام کافر پستتر و رذلتر از آن است که مخاطب خداوند قرار گیرد؛ ولی انسان مؤمن مورد خطاب مستقیم خداوند است؛ چنانکه در آیه «یا ایهاالذین آمنوا کتب علیکم الصیام» میبینیم. یعنی مؤمن آنچنان نزد خداوند محترم است که خداوند حتی با وساطت پیامبر(ص) با او صحبت نمیکند بلکه مستقیماً با او سخن میگوید.
مؤلف کتاب بیان و تبیان در علوم قرآنی افزود: در اینجا چون سؤالکنندگان یهود بودند که از پیامبر(ص) درخواست کردند که نسب و صفت خدا را بیان کند، خداوند به کفار پاسخ میدهد و از این رو آیه با «قل» آغاز میشود؛ ای پیغمبر به آنها بگو: «هوالله احد» خداوند احد است.خ
خدا را باید با اوصافی توصیف کرد که خود او به ما یاد میدهد
وی در توضیح کلمه «احد» گفت: صفت «واحد» یعنی یک نفر؛ اما صفت «احد» به معنای هیچ کس است. اینجا در مقام اثبات وحدانیت خدا هستیم؛ خداوند در این سوره میفرماید خداوند احد است و در ذات و صفات با اوصاف عادی شما قابل ستایش نیست و خدا را باید با اوصافی توصیف کرد که خود او به ما یاد میدهد.
حضرت آیت الله شفیعی گفت: کلمه «الله» نیز چنانکه پیش از این نیز بیان شد اسم خاص برای ذات واجب الوجودی که مستجمع تمام صفات کمالیه و جمالیه است. در زبان عربی جامعترین کلمات برای خدا کلمه «الله» است. علامه طباطبایی میفرماید: در هر زبانی اسم خاصی برای خداوند وجود دارد. در زبان عربی کلمه «الله» جامعترین کلمات و عظیمترین اوصاف برای خداوند است.
این عالم دینی اظهار کرد: آیه در ادامه میفرماید: «هوالله احد» خداوند احد است؛ یعنی هیچ کس در کنار خداوند وجود ندارد و خداوند برای هیچ کس نیست؛ بلکه خداوند کسی است که تکیهگاه همه است؛ به طور مثال تکیهگاه فرزند، پد و مادر است، تکیهگاه پدر و مادر در پیری نیز فرزندشان است، تکیهگاه زن، شوهر اوست و تکیهگاه شوهر در پیری و بیماری و ضعف جسمانی همسرش است؛ اما خداوند اصلاً و ابداً نیاز به تکیهگاه ندارد، صمد است یعنی معتمد تمام عالم و آدم است.
به گفته وی کلمه «صمد» به معنی پشتوانه محکم است؛ خداوند مورد اعتماد همه است، هیچ کس پشتوانه او نیست؛ بلکه اوست که پشتوانه همه عالم و آدم و اولین و آخرین است.
- ۹۵/۰۵/۰۴
- ۱۹۶۰ بیننده|
- ۲۱۱۸ نمایش|
- |
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.