مسجد حضرت آیت الله شفیعی اهواز

شب نوزدهم ماه مبارک رمضان مصادف با یکی از محتملین شب قدر و شب ضربت خوردن مولای متقیان امام ولایتمداران حضرت امام علی ^{علیه السلام} می باشد و از مظلومیت آن مولا سخن نگفتن بسیار بی انصافی است!

خیبر گشائی که تن هر دلاور عرب برای مقابله با مولایمان بر خود می لرزید، چگونه خانه نشین شد؟

همسر گرامش دخت پیامبر(ص) فاطمه زهرا(س) در کوچه سیلی خورد و در پشت در خانه اش محسن اش را سقط کرد ولی دم بر نیاورد و 25 سال خانه نشینی را بر خود برگزید چرا؟

اما به چاه درد دل گفتن و سلامش را جواب نگفتن تنها مظلومیت مولایم نبود!

هنگامی که مولایم در محراب مسجد و هنگام نماز سر از رکوع بر داشت و شمشیر ابن ملجم مرادی شقی که لعنت خدا تا ابد بر او باد! فرق مولایم را شکافت بانک فزت و رب الکعبه (به خدای کعبه سوگند که رها و رستگار شدم!) آن حضرت برخواست خبر دهان به دهان پیچید و گفتند: مولایم علی ^{علیه السلام} را در هنگام رکوع و در محراب مسجد کوفه سر شکافتند! مردم گفتند: مگر علی نماز هم می خواند! اوج مظلومیت مولایم حضرت علی ^{علیه السلام} را بنگرید!

ببینید تبلیغات از خدا بی خبران را؟ قربان مظلومیتت برم مولا!  

حال بعد از یک هزار و چهارصد سال باز هم مولا را نشناختیم ولی تشنه ایم! تشنه دیدار و درک علی ^{علیه السلام} چه می شد که خدا دو علی ^{علیه السلام} را و یکی را هم در این عصر می آفرید؟

شبروان مست ولای تو علی             جان عالم به فدای تو علی!