مسجد حضرت آیت الله شفیعی اهواز

«اللهم انی اسئلک بحقّ فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها و السّر المستودع فیها ان تصلّی علی محمد و آل محمد و علیها و ان تقضی حوائجنا للدینا و الاخره ».

این دعا و این قسم که در این جمله ذکر کردیم و در قنوت نماز هم خواندیم ، سندی معتبر دارد . سندش را مرحوم آیت الله العظمی مرعشی نجفی ذکر کرده و در بعضی نوشته هایش تالیف کرده است . سندی معتبر و در عین حال محترم دارد .

حداقل دو مسئله در این دعا هست : یکی اینکه آخرش چیست ؟ « اللهم انی اسئلک بحقّ فاطمه و ابیها و بعلها و نبیها و السّر المستودع فیها ان تصلّی علی محمد و آل محمد و علیها » از این جا به بعد باید چه بخوانیم ؟ « و ان تعفَر لنا ذنوبنا و ان تقضی حوائجنا للدنیا و الاخره و ان تفعل بنا ما انت اهله و لا تفعل بنا ما نحن اهله » ؟ چه بخوانیم ؟

این قسمت آخر دعا باز نگه داشته شده است . چیز خاصی ندارد . یعنی هر چه را می توانی و می خواهی بخوانی مجاز هستی : دعا برای قضای حوائج ، دعا برای غفران ذنوب و دعا برای هر چه که به نظرت می آید . و این خود مایه امیدواری است که اگر یک چیز خاصی را معین می کرد دعا در همان متمرکز می بود . ولی علی الظاهر چیز خاصی ندارد . لذا هر چه را انسان می تواند در جمله آخر بخواند . نهایتاً باید ملاحظه صدر دعا را هم داشته باشید . همیشه بزرگان فرموده اند صدر و ذیل دعا باید متناسب باشد . در صدر دعا آمده است : «والسرّ المستودع فیها » .خدایا ، من تو را سوگند می دهم ، من از تو مسئلت می کنم به حق فاطمه و به حق پدر او و به حق شوهر او و به حق فرزندانش و به حق آن سرّی که در فاطمه به ودیعه گذاشته شده است.آن«سرّ» چیست ؟ آیا آن سرّ ، وجود امام زمان (علیه السلام) است که بعضی احتمال داده اند (که امام زمان از نسل فاطمه است .) یا مسئله دیگری است ؟

چند سال پیش در همین ایام فاطمیه ، در روضه ای بودیم . یک روحانی که منبر رفته بود ، همین جمله را مطرح می کرد و به سختی تلاش می کرد که کشف کند «سرّ المستودع فیها » چیست ؟ . حرفها را بالا و پایین می کرد ، به آب و آتش می زد ، احتمالاتی می داد . به او گفتم : اگر این حرف های شما درست بود که دیگر آن "سرّ" سرّ نبود . وقتی می گوید :«والسّرّ المستودع فیها » یعنی هیچکس نمی تواند آن را بفهمد . اصلاً خاصیت «سرّ» این است که کسی نفهمد چیست . به مسئله استتاری و مخفی «سرّ» می گویند .اگر این حرفها که شما می فرمایی درست بود که دیگر « سرّ المستودع فیها » نبود . تا دعا ، دعاست این سرّ ، سرّ مستودع فیها است و مهم است . یکی از احتمالاتش وجود امام زمان است که خود احتمال بسیار بزرگی است . حالا می خواهم این را عرض کنم که : دعایی که آخرش به درگاه خدا عرضه می کنی باید چیزی باشد که با این «سرّ مستودع » متناسب باشد . دعای سطح بالایی داشته باشی . دعای بی ارزش نکنی ؛ اگر چه افراد مختلف اند و مردم طبقاتی هستند و برای هر کسی مسئله ای مهم است . مثلاً برای دانشجو هزینه دانشجویی و موفقیت در امتحانات مهم است . برای یک جوان مجرد ، پیدا کردن همسر مهم است . برای یک بازاری ممکن است سرمایه ای مهم باشد .ولی در عین حال باز بالاتر از اینها مسائلی هست : عاقبت به خیری ، رضای پروردگار متعال ، غفران ذنوب و آمرزش گناهان ، نورانیت قلب ، افزایش معنویت از آن ها مهمترند . همه اینها متناسب اند . باید از اینها بهره برد . باید چیز سطح بالا خواست . خدا که اجابت کننده دعاست ، از او حاجت سطح پایین نخواهید . از خدای بزرگ چیز بزرگ باید خواست .

25فروردین 1392

شام شهادت حضرت زهرا (علیهاسلام)