مسجد حضرت آیت الله شفیعی اهواز

در روایات متعددی ولادت با سعادت آن حضرت را در شب نیمه ماه مبارک رمضان ذکر شده است و این قول مشهور است.

چون امام حسن متولد شد، حضرت فاطمه زهرا به حضرت علی عرض کرد: نامی برای او بگذار.

حضرت علی فرمود: من در نام گذاری بر این کودک بر رسول خدا پیشی نمی گیرم. چون رسول خدا آمدند و آن کودک را در پارچه زردی پیچیده، به نزد آن حضرت بردند.

حضرت فرمود: مگر من به شما نگفته بودم که او را در پارچه زرد نپیچید؟ سپس آن پارچه را به کنار زد و پارچه سفیدی گرفته و کودک را در آن پیچید، آن گاه رو به علی کرده فرموده: آیا او را نامگذاری کرده ای؟ 

عرض کرد: من در نامگذاری وی به شما پیشی نمی گرفتم! رسول خدا فرمود: من هم در نامگذاری وی بر خدا سبقت نمی جویم!

در این وقت خدای تبارک و تعالی به جبرئیل وحی فرمود که برای محمّد پسری متولد شده، به نزد وی برو سلامش برسان و تبریک و تهنیت گوی و به وی بگو: به راستی که علی نزد تو به منزله هارون است نزد موسی، پس او را به نام پسر هارون نام بگذار!

جبرئیل از آسمان فرود آمد و از سوی خدای تعالی به حضرت رسول اکرم تهنیت گفت و سپس اظهار داشت: خدای تبارک و تعالی تو را مامور کرده که او را به نام پسر هارون نام گذاری.

رسول خدا پرسید: نام پسر هارون چیست؟ عرض کرد: «شَبَر» فرمود: زبان من عربی است؟ عرض کرد: نامش را «حَسَن» بگذار و رسول خدا او حَسَن نامید.

طبرى در کتاب ذخائر العقبى روایت کرده، این گونه است که عمران بن سلیمان گفته:

«الحسن و الحسین اسمان من اسماء اهل الجنة، ما سمیت‏ بهما فى الجاهلیة‏»

(حسن و حسین دو نام از نام هاى اهل بهشت است که در زمان جاهلیت‏ سابقه نداشته است.)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

منابع:

بحارالانوار،ج 43، ص 238.

ملحقات احقاق الحق، ج 10، ص 448.