مسجد حضرت آیت الله شفیعی اهواز

قسمت نهم مصاحبه با حضرت آیت الله شفیعی

یکی از حوادث مهم در دوران انقلاب چهارشنبه سیاه (26 دی ماه 1357) روز فرار شاه می باشد، قضایای آن روز را برای خوانندگان ما بفرمایید؟

روز 26 دی ماه که شاه از کشور فرار کرد و مردم خوشحال بودند اوضاع شهر متشنج و تقریباً همه چیز به هم ریخته بود و حکومتی وجود نداشت. جامعه روحانیت اهواز در منزل مرحوم آیت الله آقای آل طیب که نزدیک حسینیه اعظم بود جلسه ای برقرار و مردم را به حسینیه اعظم دعوت کردیم. در این جلسه اطلاعیه ای در چندین ماده تنظیم شد و برای آرامش شهر و حفظ امنیت و نظم امور دستوراتی به مردم دادیم و بعد از آن با همدیگر دسته جمعی به حسینیه اعظم آمدیم که جمعیت آن روز بسیار تاریخی و به یاد ماندنی بود.

از میان جمعیت که در خیابان ها بود می گذشتیم تا به حسینیه اعظم وارد شویم. پس از برگزاری مجلس اطلاعیه ای از طریق بلندگوی حسینیه برای مردم خوانده شد، هنوز اطلاعیه به پایان نرسیده بود زمزمه هایی شنیده می شد. بعضی ها می آمدند و به من می گفتند: ارتشی ها دارند می آیند، کم کم ایجاد تشنج در مجلس شد.

در آن روز ارتش 2 قسمت شده بود، یک قسمت به حمایت از شاه به طرف دانشگاه رفته بودند. در آنجا آیت الله خزعلی برای دانشجویان سخنرانی می کرد و یک حمله نظامی تمام عیار به دانشگاه انجام شد و قسمت دیگر ارتش رژیم به سمت حسینیه اعظم آمدند؛ در راه خود هر چه بود شکستند و سوزاندند و درب مغازه ها را ویران کردند، اجناس مردم را تخریب کردند و همه جا را به مسلسل بستند تا به حسینیه اعظم رسیدند، ما مردم را متفرق کردیم و حسینیه و اطراف را تا توانستیم خلوت کردیم. خانم ها را از قسمت شمالی حسینیه اعظم و از طریق منازل مردم به خانه هایشان فرستادیم که بحمدالله کوچکترین حادثه ای برای آنان پیش نیامد.

اما تانک ها و نفربرها و هلی کوپترها و سایر خودروهای نظامی از زمین و هوا تا آنجا که توانستند حسینیه اعظم و اطراف آن را به گلوله بستند. ساعاتی این رگبارها ادامه داشت و در آن حادثه چند نفر از ارتشیان شاه به دست مردم دستگیر شدند و آنان را به نزد من آوردند و من یکی یکی آنان را بازجویی و محاکمه نموده و با تشکیل پرونده و گرفتن مشخصات از آنها تعهد گرفتیم که با پیروزی عنقریب انقلاب اسلامی و احضار، آنها باید خود را معرفی کنند و خود را در اختیار نظام اسلامی قرار دهند.

این حادثه هم یک تلاش مذبوحانه دیگر بود که بازماندگان رژیم گذشته به حمایت از اربابان خود انجام دادند و در این حادثه مرحوم هوشنگ خوانساری که ساعت فروش در خیابان امام خمینی(ره) فعلی بود، هدف گلوله قرار گرفت و شهید شد که اکنون خیابان شهید خوانساری به نام اوست و شهیدان زیادی به شهادت رسیدند که به چهارشنبه سیاه در انقلاب معروف شد.

پایان قسمت نهم