مسجد حضرت آیت الله شفیعی اهواز

حضرت آیت الله سید علی شفیعی، نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری شامگاه گذشته در جمع عزاداران مسجد آیت الله شفیعی ابراز داشت: ۱۶ هزار کلمه قصار از امیرمؤمنان به دست ما رسیده که در این میان حدود ۱۴ هزار در غررالحکم و ۴۰۰ در نهج البلاغه و مابقی در سایر کتب وجود دارد که ذخیره بزرگی برای انسانیت، جهان اسلام به ویژه مذهب تشیع است.

نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه کوتاهی از فراگیری سخنان معصومین به ما بازمی گردد، عنوان داشت: پیشوایان دینی نه تنها معلمان مسائل شرعی هستند بلکه در همه زمینه ها مواریث علمی فراوانی در اختیارمان قرار دادند از جمله اینکه کتب طب امیرالمؤمنین(علیه السلام)، طب الائمه، الامام الصادق(علیه السلام) و طب الامام الرضا(علیه السلام) که دربرگیرنده روایات پزشکی ائمه هستند به دست ما رسیده اند.

وی گفت: ائمه معصومین هر آنچه برای دین و دنیای ما ضروری است باید در اختیارمان قرار دهند که چنین کاری را انجام داده اند.

حضرت آیت الله شفیعی با توصیه عزاداران حسینی در توجه به اخلاقیات، مذهب، دین، تفسیر قرآن و امور دینی بیان داشت: از جمله نقطه ضعف های جامعه عمومی شیعه گرایش به امور آسان و در دسترس و دوری از آنچه که برای دنیا و آخرت جامعه اسلامی ضرورت دارد.

وی با بیان اینکه باید به امور تعیین کننده سرنوشت جامعه اسلامی توجه و اهتمام ویژه ای داشته باشیم، تصریح کرد: سرنوشت اسلام و مسلمانان در صحیفه ۲۲ جلدی امام راحل، صحیفه نور و نهج البلاغه قرار دارد تا با برداشت و بکارگیری آموزه های آنها بتوانیم بگوییم که از فرمایشات معصومین استفاده کردیم.

نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه امیرمؤمنان شرط عقل را احترام و اطاعت از بزرگ بیان کرد، افزود: این اطاعت به معنای قبول و پیروی از همه دستورها به صورت مطلق نیست بلکه منظور در تجربه، تبعیت از اسلام و برداشت نکات مثبت است تا از این طریق به کمال دست یابیم اما امروزه در جامعه شاهد عدم اعتنا به بزرگ ترها هستیم هر چند که احترام ظاهری را رعایت می کنند.

این عالم دینی احترام و بها دادن به هم ردیف را شرط دیگر عقل از زبان امیرمؤمنان بیان کرد و گفت: از این طریق افزون بر رعایت اخلاق اسلامی شاهد احترام متقابل خواهیم بود.

حضرت آیت الله شفیعی انصاف نسبت به پایین تر از خود را سومین شرط عقل از منظر امیرمؤمنان برشمرد و گفت: فرق عبادت مشروط به قصد غربت و اخلاص و امور دیگر است که در نهایت قبولی یا عدم قبولی آن در نزد خداوند است اما در معصیت قصد و غربتی نبوده و خلاف شرع کاری انجام شده و عذاب الهی مستوجب است.