مسجد حضرت آیت الله شفیعی اهواز

حضرت آیت‌الله سید علی شفیعی، در جلسه تفسیر خود که شب گذشته ۲۸ شهریورماه برگزار شد، گفت: قرآن تفسیر و تأویلی دارد. تفسیر قرآن همان چیزی است که از الفاظ کلمات، آیات و سوره‌های قرآن فهمیده می‌شود و کسی که به ادبیات و زبان عربی مسلط است می‌تواند به تفسیر آن دست یابد.

وی با بیان اینکه تأویل قرآن براساس علم باطنی به آیات است، گفت: معلوماتی در پشت ظاهر کلمات و آیات قرآن وجود دارد که از ظاهر آنها فهمیده نمی‌شود. بایستی شخصی که علم به باطن آیه داشته باشد، منظور و معنای آن را بیان کند.

حضرت آیت‌الله شفیعی ادامه داد: تأویل کننده باید کسی باشد که خود حجت باشد و سخن او سندیت داشته باشد. از این رو ما معتقدیم امامان معصوم(ع) باید تأویل آیات را بگویند. هیچ کس نمی‌تواند آیات قرآن را تأویل کند؛ مگر ائمه اطهار(علیهم السلام) که علم الهی دارند.

صاحب کتاب بیان و تبیان در علوم قرآن در خصوص تفسیر سوره «تین» گفت: خداوند در این سوره به تین و زیتون، کوه طور و مکه قسم یاد می‌کند و می‌فرماید: انسان را در بهترین شکل و شمایل آفریدیم و پس از آن دوباره آنها را به قیامت برمی‌گردانیم و کسانی که گناه کرده‌اند به «اسفل سافلین» برمی‌گردند، مگر کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده باشند. این تفسیر آیات است اما شمه‌ای از تأویل آیات را نیز مطابق رویات ائمه اطهار(علیهم السلام) بیان می‌کنیم.

این عالم دینی اظهار کرد: روایتی از اهل سنت نقل شده است که فردی به نام محمدبن فضیل از امام موسی بن جعفر(ع) سؤال کرد: «خدا با این قسم خوردن در سوره «تین» چه مقصودی دارد؟، فرمود: تأویل «تین» امام حسن مجتبی(ع) و تأویل «زیتون» امام حسین(ع) است. «طور سنین» امیرالمؤمنین(ع) است و «هذا البلد الامین» رسول‌الله(ص) است. 

حضرت آیت‌الله شفیعی افزود: در ادامه این روایات، پیغمبر خدا(ص) است که سبیل امن و امان است و کسی که او را اطاعت کند در امان وارد بهشت می‌شود، تأویل آیه «إلا الذین آمنوا و عملوا لصالحات» نیز امیرالمؤمنین(ع) و شیعیان ایشان هستند. امام موسی کاظم(ع) تأویل آیه «فما یکذب بعد بالّدین» لا چنین بیان فرمود: این آیه به معنی ولایت علی‌بن ابیطالب(ع) است. هر کس که به ولایت حضرت علی(ع) معتقد باشد در قیامت در امان است.

وی توضیح داد: براساس این روایت، یعنی چه چیزی تو را وادار کرده است که ولایت حضرت علی(ع) را تکذیب کنی؟ روایات دیگری نیز در این باره وجود دارد. 

صاحب کتاب بیان و تبیان در علوم قرآن در پایان گفت: پس هر کدام از این کلمات به یک مناسبتی که خداوند و ائمه(ع) می‌دانند به اهل‌بیت(ع) بازمی‌گردند که از ظاهر الفاظ فهمیده نمی‌شود و به وسیله ائمه(ع) که علوم باطنی را می‌دانند برای ما تشریح شده است.