مسجد حضرت آیت الله شفیعی اهواز

حجت‌الاسلام والمسلمین سید محسن شفیعی امام جماعت مسجد صاحب‌الزمان(عج) اهواز شب گذشته ۱۰ اردیبهشت‌ در شب ولادت حضرت ابوالفضل(علیه السلام) در این مسجد گفت: چهارم ماه شعبان سال ۲۶ هجری بنا بر قول مشهور سالروز با سعادت حضرت اباالفضل العباس(علیه السلام) است. چهره اباالفضل العباس چهره‌ای است که آشنایی با او و ارادت به او محدود به دین و نژاد و ملیت‌ خاصی نیست. حضرت اباالفضل(علیه السلام) ستاره درخشانی است که همه به او ارادت دارند و این به دلیل عظمت و شخصیت ایشان است. بنابر اینکه سال ولادتشان سال بیست و ششم هجری باشد شهادتشان هم در روز عاشورای سال ۶۱ بوده، سن مبارکشان ۳۵ سال است.

وی اظهار کرد: ویژگی هایی از حضرت شاخص و برجسته‌اند و ویژگی‌هایی هم شاید کمتر مورد توجه باشد؛ اما همه این ویژگی‌ها امروز در زندگی‌های ما برابر ما قابل توجه هستند. یک مسأله وفاداری حضرت اباالفضل(علیه السلام) به امام امت است؛ نمی‌گویم وفاداری به برادر. این مطلب چیزی فراتر از رابطه خویشاوندی است. بر اساس آنچه نقل شده حضرت اباالفضل(علیه السلام) تنها در آن مقطعی که بر زمین افتاد ابی‌عبدالله(علیه السلام) را به لفظ برادر خطاب کرد؛ در حالیکه هر دو فرزندان امیرالمؤمنین(علیه السلام) هستند؛ اما معرفت حضرت اباالفضل(علیه السلام) به حضرت ابی‌عبدالله(علیه السلام) به گونه‌ای است که متوجه است او امام من است؛ او ولی خدا بر من است؛ لذا امام حسین(علیه السلام) را «سیدی» و «مولای» صدا می‌کند. 

دقت به حدود و مرزها یک کمال و بزرگی است

حجت الاسلام والمسلمین شفیعی توجه به مسأله جایگاه‌ها درس مهمی در این رفتار دانست و افزود:، توجه به جایگاه‌ها؛ جایگاه استاد، به جایگاه معلم، به مقام پدر، مقام و منزلت مادر، مقام پیامبر، مقام امام، منافاتی با رابطه عاطفی و دلبستگی با آنها ندارد. دقت به حدود و مرزها یک کمال و بزرگی است که به طور مثال شما امام رضا(علیه السلام) را دوست دارید، به او عشق می‌ورزید اما وقتی می‌خواهید وارد حرم مطهر ایشان شوید، می‌ایستید و اذن می‌گیرید.

امام جماعت مسجد صاحب‌الزمان(عج) ادامه داد: امام حسین(علیه السلام) امام است و اباالفضل به این توجه دارد، اگرچه برادرش است. قرآن مبارک به مؤمنان تذکر می‌دهد: وقتی در محضر پیامبر(ص) نشستید، مؤدب بنشینید و سخن گفتن با ایشان را مانند سخن گفتن بین خودتان انجام ندهید. مجلس پیغمبر(ص) را پاس بدارید. احترام زنان پیغمبر(ص) را پاس بدارید. ادب در ارتباط با پیغمبر، امام، ادب در ارتباط با نائب امام، این‌ها درس است.

رئیس دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های خوزستان گفت: وقتی فردای ارتحال امام(ره) در مجلس خبرگان رهبری، برای جانشینی امام و رهبری انقلاب، حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای(دامت برکاته) را برگزیدند، در پایان جلسه لحظه‌ای که اعضا از در محل جلسه خارج شدند، علامه آیت‌الله جوادی آملی و رهبر انقلاب که ساعتی است به رهبری برگزیده شده است، به هم تلاقی کردند، آیت‌الله جوادی و حضرت آقا تعارف کردند که شما بفرمایید. آیت‌الله جوادی در پاسخ گفتند: شاید تا قبل از این می‌شد ولی از امروز شما بر ما ولایت دارید و نمی‌شود من جلو بروم. در حالیکه آیت‌الله جوادی سنشان بیشتر است. درک صحیح جایگاه‌ها بسیار مهم است. 

حضرت اباالفضل(علیه السلام) در روابط خود با امام حسین(علیه السلام) متوجه جایگاه‌ها هست

وی با بیان اینکه حضرت اباالفضل در روابط خود با امام حسین(علیه السلام) متوجه این جایگاه‌ها است، این رفتار را درسی برای امروز ما خواند و گفت: در زمان غیبت امام عصر(عج) در رابطه با ولی‌فقیه شرایط ظهور را تمرین کنیم که اگر خداوند به ما این لیاقت را داد که در زمان ظهور حضرت حجت زنده بودیم، نسبت به امر و نهی و خواست و تشخیص او چه باید بکنیم؟ این یک درس است.

حجت الاسلام والمسلمین شفیعی ادامه داد: چقدر امام حسین(علیه السلام)، اباالفضل را پاس می‌دارد. این رابطه را ملاحظه بکنید. امام در بین امت خود، افراد را می‌شناسد مراتب معرفت آنها را می‌داند. امام عظیم‌الشأن ما در پیام برای ارتحال مرحوم آیت‌الله سید محمود طالقانی؛ آن مبارز مجاهد در مبارزه با رژیم ستمشاهی تعبیر مالک اشتر را آورد، تعبیر ابوذر آورد. امام هم می‌داند در بین امت کسی چه ‌قدر فداکاری می‌کند؟ و چه قدر منزلت دارد؟ این درس است. امام(ره) در شهادت آقای مطهری فرمود من کسی را از دست دادم که پاره تنم محسوب می‌شد و سه روز امام عزای عمومی اعلام کرد. امام می‌داند شهید مطهری کیست چه زحمت‌هایی کشیده. اینها را عادی نبینید. حضرت آقا در پای تابوت شهید بزرگوار شهید صیاد شیرازی که ایشان تمام قامت ایستاده در پای تابوت می‌نشیند و بر تابوت شهید صیاد شیرازی بوسه می‌زند. این معنایش چیست؟ معنایش این است که یک فرمانده؛ یک امیر، مراتب و منزلت یک چنین سرباز فداکاری را می‌شناسد. این پیام دارد.

این مدرس حوزه بیان کرد: امام حسین(علیه السلام) نسبت به حضرت اباالفضل چه می‌کند؟ امام حسین(علیه السلام) به او می‌گوید: «بنفسی أنت» این کلام، کلام برادر به برادر نیست. در واقع این امام است که دارد به فردی از امت خود می‌گوید: جانم به فدای تو. امام حسین(علیه السلام) وقتی اباالفضل برای رفتن به میدان از ایشان اذن می‌گیرد به ایشان فرمود: اگر رفتی لشکر من متفرق می‌شود؛ یعنی تو برای من یک لشکری. نکته دیگر در باب ادب حضرت اباالفضل صحنه‌ای است که برای ایشان اعلام امان می‌شود. وقتی اعلام امان شد، اباالفضل سرش را پایین انداخت چون در محضر امام حسین(علیه السلام) بود. حضرت اباالفضل از حیا و شرمی که این کلام در برابر امام حسین(علیه السلام) به او گفته شد، سرش را پایین انداخت. امام فرمود: پاسخش را بده. حضرت اباالفضل سرش را بالا آورد و به آن شخص که امان نامه را آورده بود فرمود: «لعنت بر تو و لعنت بر امان‌نامه تو. پسر دختر پیامبر(ص) در امان نباشد و دیگران در امان باشند». این ادب، این وقار، این حیای در محضر امام.

زنگ‌های خطر جامعه امروز ما کم‌محبتی به فرزندانمان است

امام جماعت مسجد صاحب‌الزمان(عج) اهواز از جلوه‌های دیگر شخصیت حضرت اباالفضل(علیه السلام) را رقت قلب و عواطف ایشان دانست و گفت: حضرت اباالفضل در همه مسیر کربلا نقطه محوری و مورد توجه اطفال است؛ یعنی بچه‌ها با داشتن اباالفضل احساس می‌کنند ستون محکمی دارند که می‌توانند به آن تکیه کنند. چرا؟ چون بچه آنجایی می‌رود که عاطفه و محبت می‌بیند و یکی از زنگ‌های خطر جامعه امروز ما کم‌محبتی به فرزندانمان است. 

وی تصریح کرد: مشغولیم، گرفتاریم، غفلت می‌کنیم. این غفلت‌ها بچه‌ها را دور می‌کند. در روابط ما و فرزندانمان همیشه استدلال و منطق کارساز نیست. یک جایی بچه‌ها منطق ما را قبول ندارند، یک جا هم بچه‌ها منطق ما را قبول دارند اما دوست دارند کار خودشان را بکنند، در این جا این عاطفه و مهربانی است که آنها را در رودربایستی قرار می‌دهد. چون ما خیرخواه آنها هستیم. مکرر به جوان‌ها گفته‌ام پدر و مادر حتی آنجایی که اشتباه می‌کنند، خیرخواه هستند. این عاطفه و مهربانی معجزه می‌کند. در همه جا این‌طور است.

عاطفه به بچه‌ها، اطفال جزء ویژگی‌های حضرت اباالفضل(علیه السلام) است

حجت الاسلام والمسلمین شفیعی اظهار کرد: عاطفه به بچه‌ها، اطفال از ویژگی‌های حضرت اباالفضل است و یکی از معانی سخن امام حسین(علیه السلام) است که فرمود: اگر بروی سپاه من متفرق می‌شود؛ همین است، چون نقطه اتکاء اهل‌بیت بود و آن کار نمادین امام حسین(علیه السلام) که فقط برای اباالفضل انجام شد؛ که بعد از شهادت اباالفضل تشریف آورد در خیمه اباالفضل و ستون مرکزی خیمه را برداشت و خیمه فرو ریخت. این معنایش همین بود؛ یعنی امام حسین(علیه السلام) می‌خواست بفرماید که دیگر بعد از اباالفضل این خانواده، این لشکر ستونش فرو ریخت. 

رئیس دفتر استانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های خوزستان ادامه داد: مسأله شجاعت که بحث جدایی است. از بدی‌ها و جفای روزگار این است که حضرت اباالفضل در روز عاشورا فرصت نکرد رزم‌آوری کند. اباالفضل مجالی پیدا نکرد ضرب شست نشان بدهد. رفت مأموریتی را که ابی‌عبدالله(علیه السلام) به او سپرده بود انجام دهد. فرصت پیدا نکرد نشان دهد فرزند امیرالمؤمین(علیه السلام) بودن یعنی چه؟ فرصت پیدا نکرد شجاعت را به نمایش بگذارد. اراده الهی جور دیگری بود. زندگی حضرت اباالفضل سراسر بزرگی است و خدا چه معامله‌ای با او کرد که در بهشت برای او مقامی است که مورد غبطه همه مجاهدان و رزمندگان است. تعلق خاطر به حضرت عباس در میان اقوام مختلف چیز عجیبی است و این معامله دنیایی خداوند با حضرت اباالفضل است. 

جانبازان را فراموش نکنیم

حجت الاسلام و المسلمین شفیعی در پایان با بیان اینکه ما استمرار جانبازهای‌های حضرت اباالفضل را در جامعه خود هم دیدیم، گفت: جانبازانی که در جنگ تحمیلی در معرض امتحان قرار گرفتند، دست دادند، پا دادند، چشم دادند. این لحظه‌ها را در پیخ و خم روزگار فراموش نکنیم. در گرفتاری‌های امروز از شهدا، از خانواده‌های شهدا، از جانبازان که زندگی پررنج، پرسخت و گاه پر دردی دارند، غافل نشویم.